-
1 absolutio
absolūtio, ōnis f. [ absolvo ]1) освобождение, оправдание ( absolutionem dare Just)2) завершение, усовершенствование ( corporis aut animi C)3) совершенствоperfectio atque a. C — высшее совершенство4) ритор. законченность, полнота ( in oratore C)5) отпущение грехов Eccl6) разделение, разлучение ( animae et corporis Eccl) -
2 regales
I.Lit.A.Adj.: regalis corporis custodias agere, Naev. ap. Non. p. 323, 1: genus civitatis. Cic. Rep. 2, 23, 41; id. Leg. 3, 7, 15; cf.: res publica, id. Rep. 3, 35, 47:B.nomen,
id. ib. 2, 30, 53 (shortly afterwards:nomen regis): imperium,
id. ib. 1, 38, 60:sceptrum,
Ov. M. 5, 422:domus,
id. ib. 1, 171:praesidium,
Hor. Ep. 2, 2, 30:nomisma,
id. ib. 2, 1, 234:virtus et sapientia,
Cic. Rep. 2, 12, 24:quiddam praestans et regale,
id. ib. 1, 45, 69; cf.:ut sapere, sic divinare regale ducebant,
id. Div. 1, 40, 89: virgo, a king ' s daughter, Ov. A. A. 1, 697.— Poet.:comae,
i. e. of Lavinia, Verg. A. 7, 75:carmen,
treating of kings, Ov. P. 4, 16, 9:scriptum,
id. Tr. 2, 553:situs pyramidum,
Hor. C. 3, 30, 2: regalia fulmina, quorum vi tangitur vel comitium vel principalia urbis liberae loca, quorum significatio regnum civitati minatur, Caecin. ap. Sen. Q. N. 2, 49, 2.— Comp.:regum rex regalior,
Plaut. Capt. 4, 2, 45. — Sup.:munus, quod regalissimum est,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 2, 30. —Subst.: rēgāles, ĭum, m.1.Those belonging to a royal family, princes of the blood royal, basilikoi:2.regales decem,
Amm. 16, 12, 26; so Cod. Th. 7, 19; cf. Gramm. ap. Putsch. p. 2205.—REGALIVM ORDO, an unexplained phrase in an inscr. at Formiae, Inscr. Orell. 3884.—C.Subst.: rēgālĭa, ĭum, the residence of the king, Cassiod. Hist. Eccl. 9, 30; 11, 17.—II.Hence, trop.: animae regalia in capite,
Cael. Aur. Acut. 1, 8, 56.—Transf., usual with kings, worthy of a king, regal, splendid:2.ornatus,
Cic. Fin. 2, 21, 69:sententia,
id. Off. 1, 13, 38:luxus,
Verg. A. 1, 637:cultus,
Hor. C. 4, 9, 15:divitiae,
id. Ep. 1, 12, 6:impendia,
Plin. 36, 15, 24, § 110:animus,
Liv. 27, 19 et saep.—Hence, adv.: rēgā-lĭter, royally, regally; in a good sense, splendidly, magnificently:sacrificio regaliter Minervae confecto,
Liv. 42, 51, 2:revocatus,
Amm. 30, 1. 4. — Comp.:postea vero regalius initiabatur,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 1, 7.—In a bad sense, despotically, domineeringly:precibus minas regaliter addere,
Ov. M. 2, 397:turgidus,
Amm. 29, 1, 18. -
3 regalia
I.Lit.A.Adj.: regalis corporis custodias agere, Naev. ap. Non. p. 323, 1: genus civitatis. Cic. Rep. 2, 23, 41; id. Leg. 3, 7, 15; cf.: res publica, id. Rep. 3, 35, 47:B.nomen,
id. ib. 2, 30, 53 (shortly afterwards:nomen regis): imperium,
id. ib. 1, 38, 60:sceptrum,
Ov. M. 5, 422:domus,
id. ib. 1, 171:praesidium,
Hor. Ep. 2, 2, 30:nomisma,
id. ib. 2, 1, 234:virtus et sapientia,
Cic. Rep. 2, 12, 24:quiddam praestans et regale,
id. ib. 1, 45, 69; cf.:ut sapere, sic divinare regale ducebant,
id. Div. 1, 40, 89: virgo, a king ' s daughter, Ov. A. A. 1, 697.— Poet.:comae,
i. e. of Lavinia, Verg. A. 7, 75:carmen,
treating of kings, Ov. P. 4, 16, 9:scriptum,
id. Tr. 2, 553:situs pyramidum,
Hor. C. 3, 30, 2: regalia fulmina, quorum vi tangitur vel comitium vel principalia urbis liberae loca, quorum significatio regnum civitati minatur, Caecin. ap. Sen. Q. N. 2, 49, 2.— Comp.:regum rex regalior,
Plaut. Capt. 4, 2, 45. — Sup.:munus, quod regalissimum est,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 2, 30. —Subst.: rēgāles, ĭum, m.1.Those belonging to a royal family, princes of the blood royal, basilikoi:2.regales decem,
Amm. 16, 12, 26; so Cod. Th. 7, 19; cf. Gramm. ap. Putsch. p. 2205.—REGALIVM ORDO, an unexplained phrase in an inscr. at Formiae, Inscr. Orell. 3884.—C.Subst.: rēgālĭa, ĭum, the residence of the king, Cassiod. Hist. Eccl. 9, 30; 11, 17.—II.Hence, trop.: animae regalia in capite,
Cael. Aur. Acut. 1, 8, 56.—Transf., usual with kings, worthy of a king, regal, splendid:2.ornatus,
Cic. Fin. 2, 21, 69:sententia,
id. Off. 1, 13, 38:luxus,
Verg. A. 1, 637:cultus,
Hor. C. 4, 9, 15:divitiae,
id. Ep. 1, 12, 6:impendia,
Plin. 36, 15, 24, § 110:animus,
Liv. 27, 19 et saep.—Hence, adv.: rēgā-lĭter, royally, regally; in a good sense, splendidly, magnificently:sacrificio regaliter Minervae confecto,
Liv. 42, 51, 2:revocatus,
Amm. 30, 1. 4. — Comp.:postea vero regalius initiabatur,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 1, 7.—In a bad sense, despotically, domineeringly:precibus minas regaliter addere,
Ov. M. 2, 397:turgidus,
Amm. 29, 1, 18. -
4 regalis
I.Lit.A.Adj.: regalis corporis custodias agere, Naev. ap. Non. p. 323, 1: genus civitatis. Cic. Rep. 2, 23, 41; id. Leg. 3, 7, 15; cf.: res publica, id. Rep. 3, 35, 47:B.nomen,
id. ib. 2, 30, 53 (shortly afterwards:nomen regis): imperium,
id. ib. 1, 38, 60:sceptrum,
Ov. M. 5, 422:domus,
id. ib. 1, 171:praesidium,
Hor. Ep. 2, 2, 30:nomisma,
id. ib. 2, 1, 234:virtus et sapientia,
Cic. Rep. 2, 12, 24:quiddam praestans et regale,
id. ib. 1, 45, 69; cf.:ut sapere, sic divinare regale ducebant,
id. Div. 1, 40, 89: virgo, a king ' s daughter, Ov. A. A. 1, 697.— Poet.:comae,
i. e. of Lavinia, Verg. A. 7, 75:carmen,
treating of kings, Ov. P. 4, 16, 9:scriptum,
id. Tr. 2, 553:situs pyramidum,
Hor. C. 3, 30, 2: regalia fulmina, quorum vi tangitur vel comitium vel principalia urbis liberae loca, quorum significatio regnum civitati minatur, Caecin. ap. Sen. Q. N. 2, 49, 2.— Comp.:regum rex regalior,
Plaut. Capt. 4, 2, 45. — Sup.:munus, quod regalissimum est,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 2, 30. —Subst.: rēgāles, ĭum, m.1.Those belonging to a royal family, princes of the blood royal, basilikoi:2.regales decem,
Amm. 16, 12, 26; so Cod. Th. 7, 19; cf. Gramm. ap. Putsch. p. 2205.—REGALIVM ORDO, an unexplained phrase in an inscr. at Formiae, Inscr. Orell. 3884.—C.Subst.: rēgālĭa, ĭum, the residence of the king, Cassiod. Hist. Eccl. 9, 30; 11, 17.—II.Hence, trop.: animae regalia in capite,
Cael. Aur. Acut. 1, 8, 56.—Transf., usual with kings, worthy of a king, regal, splendid:2.ornatus,
Cic. Fin. 2, 21, 69:sententia,
id. Off. 1, 13, 38:luxus,
Verg. A. 1, 637:cultus,
Hor. C. 4, 9, 15:divitiae,
id. Ep. 1, 12, 6:impendia,
Plin. 36, 15, 24, § 110:animus,
Liv. 27, 19 et saep.—Hence, adv.: rēgā-lĭter, royally, regally; in a good sense, splendidly, magnificently:sacrificio regaliter Minervae confecto,
Liv. 42, 51, 2:revocatus,
Amm. 30, 1. 4. — Comp.:postea vero regalius initiabatur,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 1, 7.—In a bad sense, despotically, domineeringly:precibus minas regaliter addere,
Ov. M. 2, 397:turgidus,
Amm. 29, 1, 18. -
5 regaliter
I.Lit.A.Adj.: regalis corporis custodias agere, Naev. ap. Non. p. 323, 1: genus civitatis. Cic. Rep. 2, 23, 41; id. Leg. 3, 7, 15; cf.: res publica, id. Rep. 3, 35, 47:B.nomen,
id. ib. 2, 30, 53 (shortly afterwards:nomen regis): imperium,
id. ib. 1, 38, 60:sceptrum,
Ov. M. 5, 422:domus,
id. ib. 1, 171:praesidium,
Hor. Ep. 2, 2, 30:nomisma,
id. ib. 2, 1, 234:virtus et sapientia,
Cic. Rep. 2, 12, 24:quiddam praestans et regale,
id. ib. 1, 45, 69; cf.:ut sapere, sic divinare regale ducebant,
id. Div. 1, 40, 89: virgo, a king ' s daughter, Ov. A. A. 1, 697.— Poet.:comae,
i. e. of Lavinia, Verg. A. 7, 75:carmen,
treating of kings, Ov. P. 4, 16, 9:scriptum,
id. Tr. 2, 553:situs pyramidum,
Hor. C. 3, 30, 2: regalia fulmina, quorum vi tangitur vel comitium vel principalia urbis liberae loca, quorum significatio regnum civitati minatur, Caecin. ap. Sen. Q. N. 2, 49, 2.— Comp.:regum rex regalior,
Plaut. Capt. 4, 2, 45. — Sup.:munus, quod regalissimum est,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 2, 30. —Subst.: rēgāles, ĭum, m.1.Those belonging to a royal family, princes of the blood royal, basilikoi:2.regales decem,
Amm. 16, 12, 26; so Cod. Th. 7, 19; cf. Gramm. ap. Putsch. p. 2205.—REGALIVM ORDO, an unexplained phrase in an inscr. at Formiae, Inscr. Orell. 3884.—C.Subst.: rēgālĭa, ĭum, the residence of the king, Cassiod. Hist. Eccl. 9, 30; 11, 17.—II.Hence, trop.: animae regalia in capite,
Cael. Aur. Acut. 1, 8, 56.—Transf., usual with kings, worthy of a king, regal, splendid:2.ornatus,
Cic. Fin. 2, 21, 69:sententia,
id. Off. 1, 13, 38:luxus,
Verg. A. 1, 637:cultus,
Hor. C. 4, 9, 15:divitiae,
id. Ep. 1, 12, 6:impendia,
Plin. 36, 15, 24, § 110:animus,
Liv. 27, 19 et saep.—Hence, adv.: rēgā-lĭter, royally, regally; in a good sense, splendidly, magnificently:sacrificio regaliter Minervae confecto,
Liv. 42, 51, 2:revocatus,
Amm. 30, 1. 4. — Comp.:postea vero regalius initiabatur,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 1, 7.—In a bad sense, despotically, domineeringly:precibus minas regaliter addere,
Ov. M. 2, 397:turgidus,
Amm. 29, 1, 18.
См. также в других словарях:
PYXIS — I. PYXIS in instrumento Ornatricum et Cosmetarum, e qua supercilia deprompta habes apud Petronium loco supra cit. voce Ornatrices. Vide quoque infra voce tonsor, ubi de barba Neronis in aurea pyxide condita et Iovi Capitolino consecrata. In… … Hofmann J. Lexicon universale
ДУША — [греч. ψυχή], вместе с телом образует состав человека (см. статьи Дихотомизм, Антропология), будучи при этом самостоятельным началом; Д. человека заключает образ Божий (по мнению одних отцов Церкви; по мнению других образ Божий заключен во всем… … Православная энциклопедия
ВОПЛОЩЕНИЕ — [греч. ἐνσάρκωσις, лат. incarnatio], ключевое событие истории спасения, состоящее в том, что предвечное Слово (Логос), Сын Божий, Второе Лицо Пресв. Троицы, восприняло человеческую природу. Вера в факт В. служит основанием христ. исповедания… … Православная энциклопедия
ИОАНН КАССИАН РИМЛЯНИН — [лат. Ioannes Cassianus] (IV V вв.), прп. (пам. 29 февр.), аскетический писатель, богослов, один из основателей зап. монашества. Жизнь Прп. Иоанн Кассиан Римлянин. Икона. Кон. XX нач. XXI в. (мон рь Дервент, Румыния) Прп. Иоанн Кассиан Римлянин.… … Православная энциклопедия
ГУГО СЕН-ВИКТОРСКИЙ — [лат. Hugo de St. Victore; Гуго Парижский, Hugo Parisiensis] (после 1096 11.02.1141, Париж), средневек. философ, католич. богослов, мистик, глава сен викторской богословской школы. Жизнь О жизни Г. С. В. сохранились скудные сведения; точно не… … Православная энциклопедия
ЖИЗНЬ — Иисус Христос Спаситель и Жизнеподатель. Икона. 1394 г. (Художественная галерея, Скопье) Иисус Христос Спаситель и Жизнеподатель. Икона. 1394 г. (Художественная галерея, Скопье) [греч. βίος, ζωή; лат. vita], христ. богословие в учении о Ж.… … Православная энциклопедия
JURAMENTUM — in iudiciis et actionrbus, apud omnes semper gentes, cum circalitigantes, tum circa testes, non exigui usûs fuit: Unde Arist. μετα θείας παραλήφεως φάσις ἀναποδεικτος, cum divina sibi assumptione Dictio non demonstrabilis, Rhetoric. ad Alex.c. 18 … Hofmann J. Lexicon universale
Liste de gisants de France — Cette page est destinée à fournir une liste non exhaustive des principaux gisants situés en France. Elle est articulée dans l ordre géographique, par département, puis par commune, puis par lieu ou édifice (cimetière, église, musée, autre), puis… … Wikipédia en Français
HELVETII — gens nobilissima cuius caput Aventicum olim, unâ cum Sequanis, Celtis sive Gallis proprie dictis attribuuntur a Caefare l. 1. c. 1. 2. et 3. qui illos reliquos Gallos virtute praecedere, omnibusque praestare, et totius Galliae plurimum posse ait … Hofmann J. Lexicon universale